Τρίτη 22 Μαΐου 2012

Αυτές τις ψυχές ποιος θα τις βοηθήσει;


Εν μέσω κρίσης καταντήσαμε να θεωρούμε λογικό ότι το κράτος δεν έχει χρήματα και επομένως δεν μπορεί να υποστηρίξει δομές...
και οργανισμούς που μέχρι πρότινος υποτίθεται ότι ήταν υπό την προστασία του.

Όταν όμως αυτό αρχίζει να παίρνει διαστάσεις σε χώρους που μεγαλώνουν μικρά παιδιά και μάλιστα πολλά απ΄αυτά έχουν βιώσει πολλές δυσκολίες, χρειάζονται περισσότερο από τα υπόλοιπα παιδιά μας φροντίδα, τότε πρέπει να ανησυχήσουμε και να λειτουργήσουν τα αντανακλαστικά μας ως άνθρωποι και μάλιστα πολιτισμένων ανθρώπων. Όταν πληροφορούμαστε ότι το Κέντρο Παιδικής Μέριμνας Αρρένων που λειτουργεί στην Λαμία και φιλοξενεί παιδιά με τραγικές ιστορίες πίσω τους δεν το επισκέπτεται ο παιδίατρος στον οποίο έχει δώσει εντολή ο διοικητής του νοσοκομείου Λαμίας εδώ και μήνες και δεν το επισκέπτεται κοινωνικός λειτουργός από το νοσοκομείο Λαμίας τότε ανησυχούμε και αναρωτιόμαστε τι πρέπει να συμβεί για να αλλάξει αυτή η αντιμετώπιση.

Δεν είναι κάτι που απαιτεί χρήματα, άλλωστε το κέντρο ως κρατικό ίδρυμα υπάγεται στο νοσοκομείο και εφόσον υπάρχει διαθέσιμο προσωπικό δεν είναι τόσο δύσκολο μια φορά την εβδομάδα να περνάνε από το συγκεκριμένο κέντρο κάποιες ειδικότητες γιατρών για να φροντίσουν αυτά τα παιδιά. Ο ελάχιστος ανθρωπισμός και η στοιχειώδης ευαισθησία και αλληλεγγύη επιβάλλουν κάποια σχετική ανταπόκριση. Μέχρι που πρέπει να φτάσει κάποιος για να αντιμετωπιστούν τέτοια θέματα; Χρειάζεται μεσολάβηση πολιτικού; Δημάρχου; Βουλευτή; Ας μεσολαβήσει όποιος χρειάζεται για να λυθεί αυτό το θέμα.

Πολλοί συμπολίτες μας με πλεόνασμα ανθρωπισμού και ευαισθησίας εδώ και χρόνια βοηθούν και υποστηρίζουν συμπολίτες μας και ιδρύματα χωρίς τυμπανοκρουσίες και διάθεση προβολής αντικαθιστώντας το ρόλο του επίσημου κράτους και της οργανωμένης πολιτείας.

Σε κάποιες περιπτώσεις όμως δεν αρκεί μόνο η διάθεση για προσφορά. Όταν τίθεται θέμα υγείας και επιστημονικής και εξειδικευμένης επέμβασης πρέπει να αναλάβουν οι ειδικοί . Σ΄ αυτούς στρεφόμαστε για να μη μείνουν στη μοίρα τους αυτά τα παιδιά που έχουν πολλές ανάγκες και πολλά προβλήματα.

Θα περιμέναμε τουλάχιστον από τον Ιατρικό Σύλλογο της πόλης μας να δείξει μεγαλύτερη ευαισθησία και να ενημερώσει τα μέλη του για τις συγκεκριμένες ανάγκες του κέντρου. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι πολλοί θα ήταν εκείνοι, οι οποίοι πρόθυμα θα ανταποκρίνονταν σε ένα τέτοιο κάλεσμα του Ιατρικού Συλλόγου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου